Σύμφωνα με το άρθρο 12 του ν. 4122/2013, η έκδοση ΠΕΑ είναι υποχρεωτική:
α) μετά την ολοκλήρωση κατασκευής νέου κτιρίου ή κτιριακής μονάδας, με την επιφύλαξη της παραγράφου 4,
β) μετά την ολοκλήρωση ριζικής ανακαίνισης κτιρίου ή κτιριακής μονάδας,
γ) κατά την πώληση κτιρίου ή κτιριακής μονάδας,
δ) κατά τη μίσθωση σε νέο ενοικιαστή κτιρίου ή κτιριακής μονάδας,
ε) για κτίρια συνολικής επιφάνειας άνω των πεντακοσίων τετραγωνικών μέτρων (500 τ.μ.), τα οποία χρησιμοποιούνται από υπηρεσίες του δημόσιου και ευρύτερου δημόσιου τομέα, όπως αυτός ορίζεται κάθε φορά, και τα οποία επισκέπτεται συχνά το κοινό. Από τις 9 Ιουλίου 2015 το κατώτατο όριο των πεντακοσίων τετραγωνικών μέτρων μειώνεται στα διακόσια πενήντα τετραγωνικά μέτρα (250 τ.μ.).
Από την υποχρέωση έκδοσης Π.Ε.Α. εξαιρούνται οι περιπτώσεις α), γ), δ), ε) και στ) της παραγράφου 7 του άρθρου 4 του ν. 4122/2013.
Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν μπορούν να αποκλειστούν με συμφωνία των συμβαλλόμενων μερών. Η έκδοση ΠΕΑ σε κτιριακές μονάδες με συνολική ωφέλιμη επιφάνεια μικρότερη από πενήντα τετραγωνικά μέτρα (50 τ.μ.), είναι υποχρεωτική από 1.1.2016.
Σε περίπτωση μη έκδοσης Π.Ε.Α. σύμφωνα με τον Κ.ΕΝ.Α.Κ., δεν μπορεί ούτε να μεταβιβαστεί ούτε να ενοικιασθεί τμήμα του κτιρίου ή ολόκληρο το κτίριο.

Σύμφωνα με το άρθρο 6 του ν. 4122/2013: «Κατά το στάδιο της έκδοσης άδειας δόμησης νέων κτιρίων ή κτιριακών μονάδων, εκπονείται και υποβάλλεται στην αρμόδια Υπηρεσία Δόμησης, μελέτη η οποία συνοδεύει τη ΜΕΑ και περιλαμβάνει την τεχνική, περιβαλλοντική και οικονομική σκοπιμότητα εγκατάστασης, τουλάχιστον ενός εναλλακτικού συστήματος παροχής ενέργειας, όπως αποκεντρωμένα συστήματα παροχής ενέργειας που βασίζονται σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, συμπαραγωγή ηλεκτρισμού και θερμότητας, συστήματα θέρμανσης ή ψύξης σε κλίμακα περιοχής ή οικοδομικού τετραγώνου, καθώς και αντλίες θερμότητας που πληρούν τις ελάχιστες απαιτήσεις οικολογικής σήμανσης, που θεσπίστηκαν με την απόφαση 2007/742/ΕΚ της Ευρωπαϊκής Επιτροπής της 9ης Νοεμβρίου 2007, όπως ισχύει.»
Εάν δεν υπάρχει η δυνατότητα εφαρμογής μιας από τις παραπάνω αναφερόμενες τεχνολογίες, θα πρέπει να τεκμηριώνεται.

Εάν το κτίριο ή κτιριακή μονάδα υπόκειται στην περίπτωση ριζικής ανακαίνισης (άρθρο 2 του ν.4122/2013), τότε απαιτείται η σύνταξη μελέτης ενεργειακής απόδοσης σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στο άρθρο 21 του ν.4122/2013. Σε αυτή την περίπτωση, σύμφωνα με το άρθρο 7 του ν.4122/2013 (στο οποίο παραπέμπει και το άρθρο 7 του Κ.ΕΝ.Α.Κ), το κτίριο αναβαθμίζεται στο βαθμό που αυτό είναι τεχνικά, λειτουργικά και οικονομικά εφικτό. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχει η περίπτωση, το κτήριο να μην κατατάσσεται στην ενεργειακή κατηγορία Β και αυτό θα συμβεί, μόνον εφόσον υπάρχει αδυναμία εφαρμογής των ελάχιστων προδιαγραφών του άρθρου 8 του Κ.ΕΝ.Α.Κ. και η οποία αδυναμία εφαρμογής θα πρέπει να τεκμηριώνεται επαρκώς στην Μ.Ε.Α.